"Voor futureproof ondernemen in flex"
SLUIT MENU

Banenafspraak en nieuw beschut werk in gevaar

Hendarin Mouselli
Hendarin Mouselli

Banenafspraak en nieuw beschut werk in gevaar

Column door Hendarin Mouselli, VRF Advocaten

De regering is voornemens alleen werknemers werkzaam in een Wsw-dienstbetrekking uit te zonderen van het payrollregime. Voor de doelgroep banenafspraak en nieuw beschut werk geldt deze uitzondering niet. De regering vindt dat voor de laatste twee doelgroepen er geen cao is, zoals bij de Wsw-dienstbetrekkingen, die de arbeidsvoorwaarden van de doelgroepen banenafspraak en nieuw beschut werk regelt.

Kan de regering de doelgroep banenafspraak en nieuw beschut werk in de kou laten staan?
Er zijn een aantal bezwaren aan te voeren tegen het niet uitzonderen van de doelgroep banenafspraak en nieuw beschut werk van het payrollregime uit artikel 8a Waadi [1]

Bezwaar 1: Er wordt onvoldoende gevolg gegeven aan de doelstellingen van gelijke behandeling, inkomensstabiliteit, zekerheid van werk, de doorstroom naar regulier werk en duurzame plaatsingen.

Allereerst wordt met het Ontwerpbesluit [2] onvoldoende dan wel geen gevolg gegeven aan de doelstellingen van gelijke behandeling, inkomensstabiliteit, zekerheid van werk, de doorstroom naar regulier werk en duurzame plaatsingen.

In de Derde Nota van Wijziging [3] en in het Staatsblad [4] is in artikel 8a lid 9 Waadi bepaald dat bij algemene maatregel van bestuur kan worden afgeweken van artikel 8a Waadi ten aanzien van de arbeidskracht die:

  1. werkzaam is in een dienstbetrekking als bedoeld in artikel 2 lid 1 WsW;
  2. behoort tot een bij algemene maatregel van bestuur aangewezen categorie van arbeidskrachten met een arbeidsbeperking als bedoeld in artikel 38b van de Wet financiering sociale verzekeringen of werkzaam is in een dienstbetrekking als bedoeld in artikel 10b, eerste lid, van de Participatiewet.

Alhoewel het een zogenoemde ‘kan-bepaling’ is, geldt in ieder geval dat volgens dit artikellid op geen enkele wijze de voorwaarde geldt dat er sprake dient te zijn van een cao om voor een ‘uitzondering’ in aanmerking te komen. Hetgeen echter wel wordt aangegrepen in het Ontwerpbesluit om te rechtvaardigen dat de afwijking alleen geldt voor mensen met een Wsw-dienstbetrekking.

Daarnaast heeft de regering notabene zelf erkend dat voorkomen moet worden dat mensen met een arbeidsbeperking lastiger aan het werk komen. Hoe kan het dat de uitzondering dan alleen zou gelden voor de Wsw-dienstbetrekkingen? Toepassing van het payrollregime kan mogelijk drempelverhogend werken voor de doelgroepen banenafspraak en nieuw beschut werk. Immers, toepassing van het payrollregime wordt duurder, wat de drempel tot mogelijke plaatsing gewoonweg zal verhogen. Bovendien heeft de regering eerder al erkend dat het belangrijk is dat iedereen gebaat is bij een stabiel inkomen. Juist bij mensen die alleen met ondersteuning de arbeidsmarkt kunnen betreden. De regering legt de wet- en regelgeving in mijn visie te beperkt dan wel incorrect uit voor de doelgroep banenafspraak en nieuw beschut werk, dan wel komt de toezegging niet volledig na.

Bezwaar 2: Ongelijke behandeling, discriminatie, het tegenwerken van een inclusieve arbeidsmarkt
De doelgroep banenafspraak en nieuw beschut werk wordt bovendien ongelijk behandeld dan wel gediscrimineerd.
De ongelijke behandeling dan wel discriminatie van de doelgroep banenafspraak en nieuw beschut werk is strijdig met nationale en Europese gelijke behandeling wet- regelgeving.

Er is onvoldoende gemotiveerd, onvoldoende belang en het is onrechtvaardig om de uitzondering op het payrollregime, enkel te doen gelden voor Wsw-dienstbetrekking en hiervan de doelgroep banenafspraak en nieuw beschut werk uit te sluiten. De laatste twee doelgroepen hebben het namelijk net zo zwaar als degenen in een Wsw-dienstbetrekking om aan een baan te komen.

Het onderscheid dat thans met het Ontwerpbesluit wordt gemaakt draagt bovendien niet bij aan een inclusieve arbeidsmarkt. Terwijl juist dat heel belangrijk is. Uit het advies van de SER (2014) blijkt dat het doel een inclusieve arbeidsmarkt is, waar gelijke kansen het uitgangspunt vormen en waarbij gelijkwaardige arbeidsparticipatie een graadmeter is voor een inclusieve arbeidsmarkt. Waardoor de arbeidsmarktpositie van kwetsbare groepen verbetert. In het bijzonder de arbeidsmarktpositie van mensen met arbeidsbeperkingen. Met het Ontwerpbesluit wordt hier onvoldoende dan wel geen gevolg aan gegeven. Door juist mensen die behoren tot de doelgroep banenafspraak en nieuw beschut werk onder het payrollregime te laten vallen, is de kans groot dat deze mensen straks aan de zijlijn van de arbeidsmarkt komen te staan.

De regering heeft onvoldoende onderbouwd en onderzocht wat de impact is van het beperkte toepassingsbereik van het Ontwerpbesluit en de maatschappelijke, sociale en (arbeid)economische impact op mensen met een arbeidsbeperking (zoals de doelgroep banenafspraak en nieuw beschut werk). Het Ontwerpbesluit staat daarmee haaks op het doel van de uitzondering, die is aangenomen bij motie en is uitgewerkt dan wel eigenlijk is ‘toegezegd’ in de Wab. De wet naar willekeur uitleggen is haar bederven.

Hendarin Mouselli, VRF Advocaten

Voetnoten
[1] Het payrollregime verwijst in dit kader naar payrolling waarbij de payrollkracht recht krijgt op gelijke beloning ex artikel 8a Waadi (nieuw), hetgeen verder gaat dan het loonverhoudingsvoorschrift uit artikel 8 Waadi en de inlenersbeloning uit de ABU- en NBBU-cao’s.
[2] Het Ontwerpbesluit tot wijziging Besluit allocatie arbeidskrachten door intermediairs ivm afwijking van artikel 8a Waadi voor werknemers met een beperking.
[3] Kamerstukken II 2018-2019, 35074, nr. 37.
[4] Wet arbeidsmarkt in balans, Staatsblad 2019, 219.

Zie ook
Cedris waarschuwt: WAB maakt werknemers vanuit de banenafspraak te duur

Hendarin Mouselli is advocaat arbeidsrecht en medeoprichter van VRF Advocaten.