Geen loondoorbetaling voor uitzendkracht die passende functies weigerde

Randstad zette in april 2024 de loonbetaling van een uitzendkracht stop, omdat de werknemer passend werk weigerde nadat het werk afliep. De uitzendkracht, die werkte als productiemedewerker, had met Randstad een contract in fase B dat liep tot juli 2024.

Volgens de uitzendkracht is het stopzetten van het loon ten onrechte gebeurd. Om te beginnen heeft er volgens hem nooit een herplaatsingsgesprek plaatsgevonden nadat het werk eindigde. Verder heeft hij wel degelijk gereageerd op aangeboden werk, betoogde hij. Hij gaf namelijk aan dat dit werk niet passend voor hem was.

• Het fasensysteem: een overzicht van alle huidige regels

Daarna heeft hij volgens eigen zeggen niets meer van Randstad vernomen. Hij stapte daarom naar de rechter, waar hij van Randstad doorbetaling van loon eiste tot de einddatum van de arbeidsovereenkomst. Ook verzocht hij om betaling van een transitievergoeding.

Voor de rechter

De rechter wijst op de verplichtingen die volgen uit de cao. De uitzendonderneming heeft als het werk stopt de plicht om passend en vervangend werk te zoeken en aan te bieden. De uitzendkracht heeft op zijn beurt de plicht om passend en vervangend werk te aanvaarden. Verder is de uitzendonderneming verplicht om een herplaatsingsgesprek te voeren met de uitzendkracht.

• Rechter zet streep door concurrentiebeding uitzendbureau

Hoe is dat in deze situatie gegaan? Om te beginnen zijn partijen het oneens of er een herplaatsingsgesprek is geweest. Volgens Randstad waren dat er twee, waarvan er eentje lastig te bewijzen valt. In de ogen van de uitzendkracht heeft zo’n gesprek nooit plaatsgevonden. Toch erkent hij dat er een gesprek is geweest over een functie, waarbij hem is gewezen op de gevolgen als hij dit niet zou accepteren. De kantonrechter gaat daarom ervan uit dat er een herplaatsingsgesprek heeft plaatsgehad.

Passende functies

Ook over het aanbieden van passende functies lopen de meningen uiteen. Volgens Randstad zijn er meerdere passende functies aangeboden. Dat waren functies met dagdiensten, precies wat de uitzendkracht had gevraagd. Volgens de uitzendkracht was het nog niet bekend of de werktijden passend waren en heeft hij de functie daarom niet geaccepteerd. Maar hierin gaat de rechter niet mee, omdat dit nergens uit blijkt. Randstad heeft de loonbetaling terecht beëindigd, concludeert de rechter.

Het verzoek om een transitievergoeding wijst de rechter eveneens af. “In de situatie tussen Randstad en de uitzendkracht is de arbeidsovereenkomst namelijk na een einde van rechtswege op initiatief van de werknemer niet aansluitend voortgezet, omdat de uitzendkracht passend werk niet heeft geaccepteerd.”

Ga naar de hele uitspraak.