"Voor futureproof ondernemen in flex"
SLUIT MENU

Wet Arbeidsmarkt in Balans brengt concurrentiepositie uit balans

Wet Arbeidsmarkt in Balans brengt concurrentiepositie uit balans

Waarom de WAB iedereen raakt en bedrijven nu pas wakker worden

Paul Haarhuis
Paul Haarhuis

De Nederlandse economie draait nu nog redelijk. Maar als straks de Wet Arbeidsmarkt in Balans (WAB) is ingevoerd zal iedereen merken dat we er op achteruit gaan. Een kwetsbaarder land, minder besteedbaar inkomen en banenverlies zullen het gevolg zijn. Waarom? Omdat nog veel mensen denken dat de WAB enkel gaat over flexwerk en uitzendbureaus. Niets is echter minder waar. De WAB gaat over alle contracten voor bepaalde tijd in heel Nederland. Dus alles wat niet onbepaalde tijd is zoals een maand, half- of jaarcontracten. Het gevolg? Bedrijven krijgen straks te maken met een gemiddelde kostenverhoging van 8 tot 10% en de vraag is: wie gaat dit betalen? Het antwoord: u, wij, de samenleving! Daarmee brengt ons land de concurrentiepositie uit balans door de zoveelste verkapte belastingverhoging.

De politiek doet of hun neus bloedt, maar deze grimmige stelselherziening zal de zoveelste mislukking worden om de arbeidsmarkt te hervormen. Meer schijn-zzp’ers, een grotere kloof tussen vast en flex en het versneld uithollen van ons sociaal stelsel zijn de gevolgen. Op dit moment worden bedrijven zich langzaam bewust van de mogelijke gevolgen van de WAB. Het beeld dat het slechts ging om inhuurkrachten maakt plaats voor de harde feiten. Alles wat niet onbepaalde tijd is, zal de WAB merken door hogere premies aan de staat af te dragen. De werknemer krijgt daar niets voor terug.

In Nederland moet en zal arbeid dus nog duurder worden als het aan de politiek ligt. Hierdoor zullen bedrijven straks harde keuzes moeten maken: vluchten, verstijven of vechten. Blijven of net de grens overgaan? Voor grote partijen in de logistiek en productiebedrijven is een vlucht over de grens straks extra aantrekkelijk door het verschil in loonkosten. Ons land verkleint daarmee de concurrentiepositie. Niet alleen banen, maar vooral ook belastinginkomsten worden zo misgelopen. De tweede mogelijkheid is verstijven. Dit is het meest logisch voor bedrijven die vastzitten en niets anders kunnen dan hun bedrijfsmodel anders inrichten binnen de bestaande marges. Minder loonstijging van vaste contracten om de meerkosten van flex te compenseren is dan voor de hand liggend. Op deze manier gaan nog meer werkenden de rekening van de WAB betalen en zal door minder koopkracht de groei van de economie tot stilstand komen. Het laatste alternatief is vechten tegen de WAB door het risico te verleggen. Dit betekent dat er nog meer zzp’ers en schijnconstructies komen waardoor ons sociaal stelsel nog sneller asociaal wordt. Geen oude dag, geen verzekering en veel extra armoede. Kortom: meer mensen die aan de kant komen te staan terwijl de wet het tegenovergestelde tot doel heeft.

De grote vraag is of dit een angstscenario is? Helaas zie ik bij veel klanten dat dit niet het geval is. Na het Brexit-monster is de WAB bij iedereen op het vizier aan het komen en alle opties worden daarin meegenomen. Het is echter een wet die op verkeerde veronderstellingen en aantoonbaar foute interpretaties van cijfers tot stand is gekomen.

Het moest voor de coalitie klakkeloos en snel door de Tweede Kamer komen. Dat is gelukt. En het bizarre is dat de flexibele werknemer in de eigen portemonnee niets merkt van alle hogere premies. Dus voor wie levert de wet nu echt meerwaarde? Dit plan van Koolmees zal nog lang nazingen als de Eerste Kamer nu niet ingrijpt en het huiswerk over laat doen. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.

Paul Haarhuis
CCO Timing

Paul Haarhuis is commercieel directeur (CCO) bij Timing.