Analyse arbeidsmarktcijfers: stevige inflatie en recordkrapte

De grafieken uitgelegd in woorden

• De werkloosheid is in maart 2023 gelijk gebleven op het lage niveau van 3,5% (krapte);
• De werkgelegenheid (gemeten in mensen tussen 15-75 jaar) is met +2,3% gegroeid, ofwel +2,7% in het kwartaal – nog steeds heel stevige cijfers. Er werkten in maart maar liefst 9,709 miljoen mensen;
• De bruto arbeidsparticipatie zat voor de 3e maand op rij op het recordniveau van 75,6%;
• Met uitzondering van Q3 2020 (je weet wel…) zit de werkloosheid nu al zowat 5 jaar onder de krapte-grens van 5% – dat nu echt wel ingedaalde besef bij werkenden & werkzoekenden, in combinatie met de stevige inflatie, zorgt onder andere voor serieuze loonstijgingen in nieuwe cao’s: +7,5% in maart en ook in april, zo meldt werkgeversvereniging AWVN.

• Het een en ander resulteert nu ook in een nieuwe inflatie-fase: de kern-inflatie (excl. energie) was in maart 2023 8,1% (incl. energie: 4,4%, vanwege de lagere energiekosten ten opzichte van een jaar geleden – dus als de energiekosten weer stijgen, zoals nu met de OPEC+-productiebeperking…).

Reacties van bedrijven

Wat gaan grote, beursgenoteerde bedrijven nu doen?

De afgelopen jaren hebben zij, zo beschrijft het FNV in dit artikel in ESB Economisch Statistische Berichten**, hun personeelskosten nauwelijks zien stijgen, terwijl de beloning voor het ondernemingsbestuur, de winst en de dividenduitkeringen (veel) harder zijn gestegen.

Hun personeelskosten zullen nu wel meer gaan stijgen, maar hoeveel? En wat betekent dat voor hun verkoopprijzen (en dus de inflatie), en vervolgens voor de beloning van de leiding, hun winst en hun aandeelhouders?

Gaan ze nu eens echt aan hun arbeidsproductiviteit werken, door een future proof combinatie van technologische en sociale innovatie?

Spannende tijden.

Dit artikel is ook gepubliceerd op ZiPconomy.