Kabinet: verbod op inhoudingen op het minimumloon voor huisvesting

Het kabinet wil dat werkgevers geen geld meer op het minimumloon van werkenden kunnen inhouden als vergoeding voor de kosten van huisvesting. Op dit moment mogen werkgevers maximaal 25% van het minimumloon in rekening brengen voor huisvestingskosten. Deze regeling wordt veelal gebruikt bij huisvesting van arbeidsmigranten.

Inhoudingsmogelijkheid als verdienmodel

De inhoudingsmogelijkheid voor huisvesting kan een verdienmodel in de hand werken waarbij arbeidsmigranten worden uitgebuit. Daarom wordt deze regeling stapsgewijs afgebouwd en op termijn afgeschaft, zo schrijft minister Van Hijum (SZW) in een brief aan de Tweede Kamer. Hij vindt dat het belangrijk is dat werkgevers verantwoordelijkheid blijven nemen voor de huisvesting van hun werknemers. Dit kunnen zij doen door een huurcontract aan te bieden, waarbij de werknemer zelf de betaling doet, bijvoorbeeld via automatische incasso.
Van Hijum: “Het kabinet wil dat werkgevers arbeidsmigranten een eerlijke prijs laten betalen voor huisvesting. We zien dat werkgevers de inhoudingsmogelijkheid te veel als verdienmodel gebruiken. Ik heb uit de verkenning naar deze regeling geconcludeerd dat er te veel misstanden rondom deze regeling bestaan en heb daarom besloten dat deze op termijn afgeschaft wordt.”

Uit een verkenning is duidelijk geworden dat arbeidsmigranten door de inhoudingsmogelijkheid voor huisvesting tot op zekere hoogte ontzorgd worden, maar dat de inhoudingsmogelijkheid ook als verdienmodel wordt gebruikt, zo stelt de minister. Zo blijkt dat door de inhoudingsmogelijkheid regelmatig het maximale bedrag wordt ingehouden op het loon, terwijl de kwaliteit van de woning dit soms niet rechtvaardigt. Voor de Nederlandse Arbeidsinspectie wordt door het afschaffen van de inhoudingsmogelijkheid makkelijker om te controleren of een werkgever het wettelijk minimumloon betaalt.

• Lees ook: Huisvestingscertificering en de WTTA

Afhankelijkheid arbeidsmigranten doorbreken

Het Aanjaagteam Bescherming Arbeidsmigranten heeft aanbevolen om de afhankelijkheid van arbeidsmigranten te doorbreken. De Wet goed verhuurderschap regelt dat een huurovereenkomst gescheiden moet zijn van het arbeidscontract. De inhoudingsmogelijkheid zorgt er echter voor dat er toch nog een te groot verband bestaat tussen arbeid en huur, zo vindt het kabinet. Om deze redenen wil het kabinet de regeling ten aanzien van huisvesting op termijn afschaffen.

Vanaf 1 januari 2025 is in de nieuwe CAO voor Uitzendkrachten een Prijs-kwaliteitsysteem (PKS) voor het inhouden van huisvestingskosten van arbeidsmigranten opgenomen. Dit systeem moet zorgen voor meer transparantie en betere huisvesting. Het PKS bouwt voort op eerdere initiatieven, zoals de scheiding van de woon- en huurovereenkomst, met als doel betere leefomstandigheden voor arbeidsmigranten.

Een volledig verbod op het inhoudingen voor huisvesting waardoor de werkenden onder het minimumloon komt gaat overigens pas in op januari 2030. Op dit moment mogen werkgevers maximaal 25% van het salaris inhouden op het minimumloon. Vanaf 1 januari 2026 wordt dit percentage ieder jaar vijf procent minder waardoor in 2030 een einde komt aan deze regeling.

Inhoudingen voor zorg blijft

Van Hijum vindt dat inhoudingen voor zorg op dit moment werkt zoals beoogd. “Er is een breed draagvlak voor deze inhoudingsmogelijkheid. Ik wil de inhoudingsmogelijkheid voor zorg daarom in stand houden. Arbeidsmigranten zijn erbij gebaat, want zij voelen zich ontzorgd en beschermd en krijgen zo niet te maken met onverwachte zorgkosten” zo constateert de minister in zijn brief.