You name it, they frame it

De FNV brengt het als een overwinning: het opschorten van stakingen van uitzendkrachten. Maar hun frame blijft: de uitzendkracht is de dupe. Terwijl de feiten anders liggen.

De cao die vanaf 1 januari 2026 ingaat, geeft uitzendkrachten juist méér zekerheid. Onder de streep is er geen verschil meer in de arbeidsvoorwaarden tussen een uitzendkracht en een medewerker in vaste dienst. Dat is geen belofte, dat is afgesproken. In 2021. In SER-verband, dus ook met FNV.

Maar FNV blijft een ander verhaal vertellen. Over achterstelling, over strijd, over onrecht. En dat terwijl ze zélf hun handtekening hebben gezet onder het SER-advies uit 2021, waarin we met elkaar gelijkwaardige arbeidsvoorwaarden voor uitzendkrachten afspraken. Precies waar de nieuwe Cao voor Uitzendkrachten op is gebaseerd.

Tijdens de onderhandelingen was FNV uiteraard welkom. Maar ze kwamen niet opdagen. Stelden voorwaarden vooraf, die overleg onmogelijk maakten. En nu eisen ze wat er al is afgesproken.

You name it, they frame it denk ik dan.

De ABU en zijn leden blijven zich inzetten voor wat écht telt: goede afspraken die eerlijk zijn voor iedereen. Daarom voeren we deze cao zeer zorgvuldig in. Niet met grote woorden, maar met concreet resultaat.

Als je niet oplet winnen woorden van feiten. En dat laten we niet gebeuren.