Kennis van sociale zekerheid, ook zaak voor intercedent

Elke intercedent zal de vraag van de flexkracht herkennen: ‘is dit werk van invloed op mijn uitkering’, ‘hoeveel mag ik naast mijn studie bijverdienen?’ Niet alleen de flexkracht, maar ook opdrachtgevers hebben behoefte aan advies, zoals over subsidieregelingen die de inzet van een flexkracht uit een specifieke doelgroep extra interessant maakt.

Onderwerpen waarvan je in eerste instantie denkt dat die niet op het bordje van de intercedent thuishoren, maar de praktijk is anders. En op zich is dat niet zo gek, want (weer) aan het werk gaan als flexkracht, is van invloed op het inkomen. Zéker als er sprake is van een uitkeringssituatie.

Heb je als student een bijbaan gehad? Dan ben je degene die jou attendeerde op maximum bijverdiensten in relatie tot de kinderbijslag of studiebeurs vast dankbaar.

Of wat te denken van een potentiële flexkracht in een uitkeringssituatie, die twijfelt over wel/niet (tijdelijk) werken voor het uitzendbureau? Onzekerheid over de (negatieve) invloed op zijn uitkeringssituatie speelt daarbij vaak een rol. Dan is het prettig dat je als intercedent de flexkracht kunt uitleggen waarom hij wel kan werken zonder nadelige gevolgen.

Daarom is kennis van sociale zekerheid van essentieel belang voor werknemers in de flexbranche. Met adequate kennis kan de intercedent zelfverzekerd de adviesrol vervullen, zonder daarbij op de stoel van de uitkeringsinstantie te gaan zitten. En dat niet alleen; als je zélf antwoord kunt geven op de meest essentiële sociale zekerheidsvragen, kun je door met je werk; op naar de volgende plaatsing!

Dat zijn allemaal aspecten die de adviesrol van de intercedent zo waardevol maken. Niet alleen de flexkracht, maar ook de opdrachtgever ervaart op die manier de toegevoegde waarde van goed opgeleide medewerkers. Dat versterkt de relatie en biedt commerciële kansen.

Barbara Kramer, manager SEU